προϋπόστατος

-ον, Μ [προϋπόστασις]

αυτός που έχει προηγουμένως υπόσταση, σωματική ύπαρξη («οὐ γὰρ προϋποστάτῳ καθ' ἑαυτὴν σαρκὶ ἡνώθη ὁ θεῑος λόγος», Ιωάνν. Δαμ.).